Niels: “Ik ben vertrokken op het tempo van het vooropgestelde schema, samen met Kevin. We liepen in een groepje, maar dat viel geleidelijk aan uit elkaar en halfweg moest ik zelf het tempo bepalen. Met nog een laatste aanmoediging van de coach kon ik op het einde nog versnellen om naar een 2e plek bij de masters te lopen in 1h14’13 wat tevens een nieuw CLUBrecord is.”

 

Kevin maakte de eerste 5km gebruik van het tempowerk van Niels. Tot hij het zwaar kreeg in het centrum van Ravenna. Hij moest een gaatje laten en zocht zijn eigen tempo. Dat heeft hij volgehouden om nadien in de laatste 4km nog te versnellen tot een nieuw persoonlijk record van 1h15’15 waar hij héél blij mee is!

Andreas hield het kort bij zijn ‘woordje achteraf’. Tevreden blikte hij terug op zijn eerste halve marathon. Hij gaf aan iets te snel vertrokken te zijn. Maar dit tempo toch goed te hebben volgehouden, mede dankzij een Keniaanse vrouw die deelnam aan de marathon. Na 14km moest hij lossen, verzwakte een beetje maar beet toch zijn tanden stuk om na 1h22’ te finishen.

 

Bridey: “Met de ervaring van Valencia op zak zou ik nu niet te snel starten. Heel de wedstrijd kon ik vrij constante tijden lopen, vanaf km 14 begon het zwaar te worden maar ik kon het verval tot het minimum beperken. Met nog 3km te gaan en nog een vrouw in het vizier, kon ik terug een vitessje hoger schakelen. Met 1h26’02 verbeterde ik mijn record met 6min, goed voor een 10e plaats bij de vrouwen.”

 

Bianca: Ik startte vrij snel, maar kon dit tempo voor meer dan de helft van mijn wedstrijd vasthouden. Op km 15 koos ik voor de binnenbocht waardoor ik de drankpost skipte, wat achteraf een slecht idee bleek te zijn. Rond km 18 kreeg ik een steek in mijn zij, waardoor ik wat verzwakte en niet meer voluit kon gaan. Na een korte stop rond de 20e km liep ik mijn tweede halve marathon uit in een tijd van 1h30 wat toch een dikke 10 minuten sneller is dan Valencia 2 jaar geleden.

 

Sijmen had het zwaar in zijn eerste halve marathon. Hij probeerde Cédric bij te houden maar moest na 4km lossen. Hij zocht zijn eigen tempo om ongeveer 10km later Cédric terug op te vissen. Hij ging erop en erover en had nog wat energie over om er de laatste 100m een sprintje uit te persen. “Ik voelde me niet 100% vandaag, maar het is zeker voor herhaling vatbaar.”

 

Cédric had er een slechte nacht opzitten. Hij wist niet goed wat te verwachten en had van bij start al geen soepel gevoel. Hij dacht dat aan 15km/u lopen wel haalbaar ging zijn. Na km 8 à 9 kreeg hij het zwaar. Nog 3km later ging het licht uit, werd het zwart voor zijn ogen. Hij moest even stappen. Bianca liep hem voorbij en Cédric pikte even aan. Even later moest hij noodgedwongen weer stappen. Wat later kreeg hij terug wat moed om tot aan de finish te joggen, hij wou immers aankomen voor het donker werd!

 

Last but not least kwam ook Gery aan het woord: “Als coach heb ik meer stress dan als atleet zijnde vroeger. Op een schaal van 1 tot 5 bedroeg mijn stresslevel wel een 6. Daar waar Sijmen en Cé een off-day hadden liep Andreas beter dan vooraf gedacht. Bianca, Bridey, Kevin en Niels liepen boenk op wat ik voor ogen had. Happy coach :)”